Strong cz.26

[N] Kręci się całkiem nieźle, w grudniu otworzymy nowy hotel, czeka na ciebie kilka papierków do podpisania.- wyjaśnił

[H] Dobra, dzięki za wszystko stary-westchnąłem, na co Niall zaczął się śmiać….

                                                         ******

[N] Serio, nie ma za co- powiedział

[H] Jest, naprawdę.. wszystko sam ogarnąłeś, mimo to, że sam masz coś z nogą, że zajmowałeś się Lisą i w ogóle… jesteś wielki- powiedziałem poważnie

[N] Posłuchaj, w firmie nie miałem za wiele do roboty… był tylko jeden problem, ale już nie ma o czym gadać, a Lisa i Ashley… nie tylko ja się nimi opiekowałem, był jeszcze Liam i Zayn no i nawet kilka razy, zajął się nimi Louis, chociaż ciężko było go namówić- prychnął i znowu się zaśmiał

[H] Dlaczego, on jej tak nie cierpi?- zapytałem, a blondyn pochylił się lekko do przodu i podparł się łokciami o swoje kolana

[N] Chodzi o to, że ona strasznie go wkurza, nawet nie musi nic robić, ale gdy tylko ją zobaczy, to od razu wszystko się w nim gotuje… gadałem z nim, na ten temat myśli, że odejdziesz przez nią z naszego jakby to nazwać… „zespołu zabójców” – zaśmiał się i mówił dalej- widzi, że ona ma na ciebie wpływ i wyraźnie mu się to nie podoba… podejrzewa też, że…- przerwał i ciężko westchnął

[H] Że?- zachęciłem go, żeby mówił dalej

[N] No, że Ashley nas wsypie- podrapał się po głowie i znowu spojrzał na mnie

[H] Żartujesz?- zapytałem

[N] Nie.. Louis uważa, że Ashley prędzej czy później się wkurzy, za to co robisz i wyda nas policji… że zabijamy ludzi na zlecenie- wyjaśnił Niall

[H] W życiu by tego nie zrobiła! Zależy jej na mnie i nie wsypałaby mnie glinom! Nie wysłałaby mnie do więzienia!- zacząłem się drzeć

[N] Ciebie może nie… ale nas tak

[H] Wierzysz w to?! Niall! Nigdy by tego nie zrobiła! Nie widzisz, że was polubiła?!- powiedziałem wściekły

[N] Wiem… tak tylko powiedziałem, ja do niej nic nie mam- powiedział i oparł się o krzesło

[H] Pogadam z Louisem jak wyjdę, stąd- powiedziałem starając się uspokoić

[N] Ashley się wkurzy- powiedział z uśmiechem

[H] Ta… ale trudno.. w końcu się z tym pogodzi… -powiedziałem i cicho westchnąłem.. wiem, że nie będzie łatwo, jednak ja nie zmienię zdania.. nie zostawię chłopaków, a poza tym… lubię to.. lubię to napięcie.. tą adrenalinę… Po dość długiej rozmowie z Niallem, chłopak wrócił do domu. Ashley nie odzywała się przez resztę dnia, choć usiłowałem się z nią w jakiś sposób skontaktować. Nie przyjechała… w szpitalu pojawiła się, następnego dnia razem z Lisą. Wciąż była zła.. niby normalnie rozmawialiśmy, ale ani razu nie pozwoliła mi się pocałować, ani przytulić. Przyznam, że zabolało, kiedy odepchnęła mnie, kiedy usiłowałem się do niej zbliżyć..

                                                        ------5 dni później-------

W sobotę Niallowi został zdjęty gips, a dziś ja wychodzę na własne żądanie. Doktor William nie był zadowolony no, ale w końcu dał mi wypis. Ashley wciąż chodzi naburmuszona, choć codziennie mnie odwiedzała, razem z małą. Jest już 15:00, więc właśnie weszła do mojej sali

[A] Gotowy?- zapytała, spoglądając w moim kierunku i trzymając Lisę za rękę

[H] Tak- wziąłem swoją małą torbę, w której miałem swoje rzeczy i zabrałem wypis. Założyłem na siebie skurzaną kurtkę i podszedłem do Ashley.

[A] Idziemy?- zapytała, przelotnie spoglądając mi w oczy

[H] Tak- wziąłem ja za rękę, na co lekko się wzdrygnęła, ale nie zabrała dłoni… co najdziwniejsze jeszcze bardziej ścisnęła moją dłoń. Uśmiechnąłem się pod nosem tak, żeby tego nie zauważyła i razem we trójkę wyszliśmy z sali, kierując się do windy.

----Ashley---

Wsiedliśmy do windy, a Harry wcisnął odpowiedni przycisk. Chłopak nie odezwał się ani słowem. Doskonale wie, że jestem na niego zła, więc woli nie pogarszać sprawy. Podczas gdy on wpatruje się w zamknięte drzwi, mam okazję by bezwstydnie wpatrywać się w jego lewy profil. Był poważny, a przynajmniej tak myślałam, dopóki na jego ustach nie pojawił się mały uśmieszek, co oznaczało, że doskonale wie, że mu się przyglądam. Natychmiast spuściłam wzrok i zapewne się zarumieniłam. Może to dziwne, bo przecież znamy się z Harrym kilka lat, wiemy o sobie naprawdę dużo… byliśmy razem.. jesteśmy… a mimo to, nadal potrafi sprawić, że jestem zawstydzona. Kiedy winda się zatrzymała, szybko z niej wysiedliśmy i ruszyliśmy w stronę wielkich szklanych drzwi. Na zewnątrz od razu zobaczyłam Zayna, który opierał się o maskę swojego samochodu i czekał na nas, paląc papierosa

[H] Cześć- powiedział Harry i uścisnął dłoń mulata

[Z] Siemka, jedziemy?- zapytał i przydepnął niedopałek papierosa

[H] Ta- Harry wrzucił swoją torbę  do bagażnika samochodu, a ja zapięłam pasy Lisie i sama zajęłam miejsce w samochodzie. Harry usiadł z przodu i już po chwili

włączyliśmy się w ruch uliczny. Zayn starał się jechać szybko, ale ostrożnie. Czasami wydawało mi się, że mulat przygląda mi się w lusterku, choć przez cały czas rozmawiał z Harrym, na różne tematy. Wspomnieli coś o jakimś Ricku.. nie miałam pojęcia kim jest, ten chłopak, ale z miny Harrego mogłam wyczytać, że najwyraźniej go nie lubi. Przez całą drogę nie odezwałam się ani słowem, więc kiedy dojechaliśmy na posesję Harrego od razu wysiadłam z samochodu i wyciągnęłam z niego Lisę. Dziewczynka od razu podbiegła do chłopaków, którzy stali niedaleko pojazdu i cicho o czymś rozmawiali. Domyśliłam się jaki był główny temat, dlatego postanowiłam nie podchodzić.

[Z] No dobra to ja lecę, widzimy się jutro rano- przybił piątkę Harremu i pożegnał się z Lisą, lekko ją do siebie przytulając.

[Z] Do zobaczenia Ashley- powiedział do mnie i podszedł do samochodu

[A] Pa- powiedziałam z lekkim uśmiechem i obserwowałam jak Zayn wsiada do auta by po chwili go odpalić i wyjechać na ulicę.

[H] Idziecie?- zapytał Harry

[A] Tak- westchnęłam i razem weszliśmy do domu. Chłopak rzucił swoją torbę na kanapę i ciężko usiadł obok niej. Oparł głowę o poduszki i powiedział

[H] Nareszcie w domu

[A] Lisa jesteś głodna?- zapytałam, ściągając jej małe conversy i lekką kurteczkę 

[L] Nie, mogę iść pooglądać bajki do pokoju?- zapytała

[A] Jasne leć- uśmiechnęłam się i puściłam ja na schody. Kiedy mała zniknęła z mojego pola widzenia, zerknęłam na Harrego i poszłam do kuchni. Zdecydowanie muszę się czegoś napić, bo strasznie zaschło mi w gardle. Oparłam się o blat i nalałam sobie soku. Od razu usłyszałam za sobą kroki, a w progu pojawił się Harry. Zaczął mi się przyglądać, co stawało się coraz bardziej niezręczne dla mnie.

[H] Długo będziesz się tak jeszcze dąsać?- zapytał w końcu

[A] Długo będziesz mi się tak przyglądać?- odpowiedziałam pytaniem, na pytanie i wreszcie odwróciłam się w jego stronę

[H] Jesteś piękna, więc to chyba normalne..- powiedział z lekkim uśmieszkiem i zaczął do mnie podchodzić

[A] Daj spokój- prychnęłam i odstawiłam szklankę na blat. Harry dość szybko znalazł się obok mnie i lekko przycisnął mnie do blatu. Jego dłonie znalazły się na moich biodrach, a on nieznacznie pochylił się nade mną. Spojrzał mi w oczy

[A] Przestań w każdej chwili może tu wejść Lisa- powiedziałam lekko zakłopotana i delikatnie starałam się go odepchnąć, jednak Harry ani drgnął

[H] Jesteś zła- powiedział, jakby nawet nie słyszał tego co powiedziałam, chwilę wcześniej

[A] Nie jestem –unikałam jego spojrzenia, przez cały czas utrzymując wzrok nieco nad jego ramieniem

[H] Spójrz na mnie i przyznaj, że jesteś wściekła- szepnął tuż przy moim uchu, po czym przejechał ustami po moim policzku i wreszcie spojrzałam w jego zielone oczy

[A] Masz rację jestem w..- chłopak nie dał mi skończyć, bo bez żadnego zastanowienia wpił się w moje usta. Byłam zaskoczona, przez co nieświadomie rozchyliłam usta, co dało Harremu znak, że chcę więcej. Lekko przygryzł moją wargę i uśmiechnął się, ponownie przylegając do moich warg. Moje ręce wciąż były oparte o blat, więc chłopak chwycił za moje nadgarstki i przeniósł moje dłonie na jego szyję. Mruknął cicho, kiedy w końcu przystałam na jego grę i z wzajemnością wpiłam się, w jego usta przyciągając jego ciało, jeszcze bliżej mojego. Harry zaczął całować mnie po szyi i znalazł miejsce za uchem, gdzie dawniej uwielbiałam być całowana.

[H] Cholera- zaklął tuż przy moim uchu i delikatnie przygryzł płatek mojego ucha- Stop- dodał i spojrzał mi w oczy, opierając swoją głowę o moje czoło

[A] Co?- zapytałam cicho. Harry objął mnie w pasie i posadził na blacie, przed sobą. Oplotłam nogami jego talię tak, żeby wciąż był blisko mnie

[H] Najchętniej zrobiłbym to z tobą tutaj i teraz, ale na górze jest Lisa- powiedział z lekkim uśmieszkiem

[A] Pytanie czy bym się na to zgodziła- odpowiedziałam lekko unosząc brwi

[H] Coś by się wymyśliło- uśmiechnął się i spojrzał na mój dekolt. Jego dłonie przejechały po moich udach i zatrzymały się tuż przy biodrach

[H] Tęskniłem za tobą- wymsknęło się z jego ust, a na jego policzki wkradł się słaby rumieniec, co u niego nie było dość częste- znaczy… przez te 3 lata… tęskniłem- poprawił się. Westchnęłam cicho i szybko się w niego wtuliłam.

[A] Ja też- przyznałam

[H] Nie chcę, żebyś była na mnie wściekła- powiedział, więc od razu się od niego odkleiłam. Spuściłam wzrok i lekko go od siebie odsunęłam, żeby pozwolił mi z powrotem stanąć na podłodze. chłopak złapał mnie za ręce, więc znowu na niego spojrzałam.

[A] Po prostu chciałam, żeby zajęli się tobą dokładnie, żeby wszystkie wątpliwości co do twojego stanu, zostały wyjaśnione i żeby lekarz sam wysłał cię do domu. Wypisałeś się sam jakiś tydzień po wybudzeniu.. Harry czy ty zdajesz sobie sprawę z tego co ci było?- zapytałam, ale chłopak znowu mi przerwał

[H] Wiem, przecież nie pierwszy raz byłem postrzelony. Leżałem już w szpitalu kilka razy z tego powodu. Dokładnie wiem jakie są procedury i tak dalej. Uwierz mi, że nie potrzebnie siedziałbym teraz w szpitalu.- zaczął mi tłumaczyć

[A] Ale teraz, było to coś poważniejszego niż postrzelenie w rękę. Powinieneś się oszczędzać, odpocząć i wydobrzeć.- zaczęłam wymieniać

[H] Zróbmy tak..- ponownie objął mnie w talii i lekko do siebie przysunął, więc położyłam swoje dłonie na jego ramionach. Harry mi się przyglądał, a ja kreśliłam kciukiem małe wzorki na jego prawym obojczyku.

[H] Od dziś obiecuję, że jeśli coś mnie zacznie boleć.. a będzie to związane z postrzeleniem. Od razu ci o tym powiem i pojedziemy do lekarza- spojrzałam na niego, zdziwiona

[A] Nie wierzę- powiedziałam, kręcąc przecząco głową

[H] To uwierz.. zrobię to, tylko już się nie dąsaj- uśmiechnął się lekko i potarł swoim nosem o mój

[A] Ja po prostu..- zaczęłam

[H] Wiem- przerwał mi i złożył na moich ustach, tym razem drobny pocałunek

[A] Będziesz ostrożny?- zapytałam patrząc mu w oczy

[H] Obiecuję- powiedział

[A] Boję się o ciebie- wyznałam, a chłopak dotknął dłonią, mojego policzka i delikatnie potarł go kciukiem

[H] Nie potrzebnie, dam sobie radę, robię to od ponad 4 lat, mam doświadczenie, a poza tym, są jeszcze chłopacy- wspomniał. Kiwnęłam głowa, że wiem i wtuliłam się w jego ramiona.

[H] Jesteś głodna?- zapytał, pocierając dłonią moje plecy

[A] Może trochę- przyznałam

[H] No to na co masz ochotę?- złapał mnie za rękę i podeszliśmy do lodówki

[H] Ooo! No za wiele tutaj nie ma- zaśmiał się widząc, że w środku nie ma prawie nic do jedzenia

[A] No tak… jakoś nie miałam głowy do zakupów- powiedziałam zakłopotana i lekko przygryzłam wargę

[H] Ale mamy jajka i tak dalej.. do zrobienia naleśników.. mogą być?- zapytał spoglądając na mnie

[A] Jasne.. – uśmiechnęłam się i razem z Harrym zaczęłam wyciągać potrzebne składniki.

[H] Ty rozbijaj jajka, a ja zajmę się resztą- powiedział i dał mi kilka jajek

[A] Tak jest- zaśmiałam się i zaczęłam wybijać zawartość do miski

[H] Dobra, a teraz sobie usiądź i poczekaj chwilę- powiedział, więc spokojnie usiadłam przy wysepce i przyglądałam się jak Harry, zajmuje się ciastem. Szło mu to całkiem nieźle. Jego mięśnie co jakiś czas się napinały, kiedy mieszał zawartość w misce

[H] Pamiętasz jak uczyłaś mnie je robić?- zapytał nagle

[A] Ta… nie byłeś z tego zadowolony- zaśmiałam się

[H] Okazało się to bardzo przydatne, kiedy byłem sam. Właściwie codziennie przez miesiąc robiłem naleśniki. Nie wiele umiem ugotować- zaczął się śmiać

[A] Uhm- przytaknęłam 

[H] Zawsze kończyło się tym samym- powiedział i wsadził łyżkę do mąki, po czym całą jej zawartość wysypał na mnie. Natychmiast otworzyłam usta, byłam w szoku. Kompletnie się tego nie spodziewałam

[A] Osz ty!- krzyknęłam, wstając od wysepki. Harry śmiał się jak opętany, co udzieliło się również mnie.

[A] Tego ci nie podaruje!- wskazałam na niego i sięgnęłam po mąkę. Wzięłam jak największą garść i rzuciłam prosto na jego twarz i włosy

[H] Oooo nie! Pożałujesz tego- powiedział i podobnie jak ja wcześniej, wziął garść białego proszku. W ostatniej chwili chwyciłam opakowanie z mąką i zaczęłam uciekać w kierunku salonu. Zobaczyłam, że do pomieszczenia właśnie schodzi Lisa, ale nie mogłam teraz się zatrzymać. Zaczęłam uciekać w koło kanapy, ale nie byłam wystarczająco szybka. Harry miał lepszą kondycję. Mąkę, którą trzymał w garści wysypał mi na głowę, a ta zaczęła sypać się po twarzy i zleciała na koszulkę.

[L] Co wy lobicie?- Lisa zapytała i zaczęła się śmiać, z tego co robił Harry. Chłopak złapał mnie w pasie, nadal stojąc za moimi plecami i lekko mnie uniósł, widząc, że chcę uciec.

[A] Postaw mnie wariacie!- zaczęłam krzyczeć, przez cały czas nie mogąc przestać się śmiać. Kiedy Harry postawił mnie ma podłodze, od razu się odwróciłam i wysypałam swoją mąkę na jego czarną koszulkę i włosy

[H] To niesprawiedliwe- powiedział śmiejąc się.

[A] To BARDZO sprawiedliwe. Ty szybciej biegasz i było wiadomo, że mnie dogonisz- zaśmiałam się. Podeszła do nas Lisa i zaczęła brać w garści mąkę, która była rozsypana po prawie całym salonie. Rzuciła nią raz we mnie, a raz w Harrego.

[H] O ty mała- złapał ją i położył na kanapę, po czym zaczął ją mocno łaskotać. Lisa zaczęła się śmiać i cały czas krzyczała

[L] Tata! Psestań! Tata! – chłopak, w końcu odpuścił i dał małej uciec

[L] Co wy lobicie?- zapytała, rozśmieszona Lisa i przejechała paluszkiem po czarnej, a raczej siwej już koszulce Harrego

[H] Naleśniki, chcesz trochę?- zapytał Harry, a Lisa pokiwała głową

[A] To leć na górę, a my zawołamy cię, jak będą gotowe- powiedziałam, a mała od razu pobiegła do swojego pokoju. Usiadłam obok Harrego na kanapie i lekko się z niej zsunęłam. Chłopak wyciągnął rękę za mną i przyciągnął mnie do siebie

[A] Zwariowałeś- powiedziałam ciężko wzdychając, przyznam, że trochę się zmęczyłam

[H] Chciałem ci przypomnieć, jak kiedyś je robiliśmy, zawsze się tym kończyło- zaśmiał się i dodał- często to wspominałem

[A] Ja też- przyznałam- tyle, że przeważnie kończyło się czymś innym..- zaczęłam

[H] Ta… zawsze wylądowaliśmy w łóżku, a naleśniki były później- powiedział i spojrzał na mnie

[A] Właśnie- przyznałam

[H] No więc, co wspominałaś… to jak rzucaliśmy się mąką, czy to co robiliśmy później?- uniósł brwi i uśmiechnął się

[A] Wariat- zaśmiałam się i podniosłam z kanapy

[H] No powiedz- zaczął dociekać i iść za mną, po schodach na górę

[A] Harry!- weszłam do sypialni i zaczęłam szukać czystych ubrań, na przebranie

[H] Więc?- zapytał

[A] O wszystkim- chciałam go zbyć, jak najszybciej

[H] Czyli?

[A] Przestań!- powiedziałam, już trochę zażenowana

[H] Myślałaś o wszystkim, więc wspominałaś też nasze noce?- oparł się o szafkę obok i ściągnął swoją koszulkę rzucając ją na podłogę

[A] Nie.. to znaczy.. czasami- przyznałam zawstydzona i wyciągnęłam swoją bluzkę. Na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech

[H] Uhm... Idę wziąć szybki prysznic- powiedział

[A] No dobra, a ja pójdę to posprzątać- westchnęłam

[H] Możesz wziąć prysznic ze mną, jeśli chcesz- powiedział i wyjął swoje dresy i koszulkę

[A] Nie- zaprzeczyłam

[H] Dlaczego? przecież widzieliśmy się już nago i to nie raz- przyznał

[A] Bo nie Harry- powiedziałam i szybko wyszłam z sypialni, chcąc uniknąć jego dalszych pytań i docinek. Wróciłam do salonu i zaczęłam odkurzać podłogę, w pomieszczeniu jak i w kuchni. Kiedy właśnie kończyłam w progu stanął Harry. Był już w spodniach od dresu, a koszulkę miał przewieszoną przez ramię. Jego włosy wciąż były mokre, a on co jakiś czas wycierał je ręcznikiem

[H] Ja to skończę, teraz ty idź się wykąpać. Jak wrócisz to naleśniki, będą już gotowe- uśmiechnął się i wskazał na schody na górę

[A] Ok. – minęłam go i wyszłam z kuchni. Kiedy się odwróciłam zobaczyłam jego plecy. Nie było na nich opatrunku, więc widziałam miejsce postrzału… myślałam, że jest to większa rana, tymczasem była to niewielka zaszyta rana. Wyglądało na to, że wszystko zaczęło się już goić. Odwróciłam się i pobiegłam na górę. Szybko wzięłam przygotowane rzeczy (takie) i weszłam do łazienki. Zmyłam mąkę z mojego ciała oraz włosów, po czym szybko się przebrałam, wyszłam z łazienki i zeszłam na dół. W kuchni unosił się piękny zapach, smażonych naleśników, a Lisa siedziała już przy stole i zajadała się pysznościami.

[H] O Lisa zobacz i jest już nasza druga księżniczka- Harry zaśmiał się i posunął mi talerz z naleśnikiem

[L] Tata dał mi naleśnika z nutellą- Lisa uśmiechnęła się szeroko i zajadała się dalej

[A] Właśnie widzę- uśmiechnęłam się- smacznego- powiedziałam i zaczęłam jeść

swoją porcję. Po zjedzonej kolacji razem z Harrym włożyliśmy brudne naczynia do zmywarki i wyszliśmy do salonu.

[H] Jesteś zmęczona?- chłopak zapytał, łapiąc mnie za rękę i przyciągając do siebie

[A] Tak, trochę tak… a ty?- zapytałam, kładąc ręce na jego szyi

[H] Wystarczająco wypocząłem w szpitalu- uśmiechnął się do mnie

[A] Idę wykąpać Lisę- powiedziałam, po czym  się od niego odkleiłam. Razem poszliśmy na górę. Harry poszedł do sypialni, a ja do pokoiku Lisy.

[A] Skarbie chodź idziemy się wykąpać, a potem kładziemy się spać. – powiedziałam z uśmiechem

[L] A pocytas mi bajkę- zapytała

[A] Oczywiście, że tak- wyciągnęłam w jej stronę rękę, którą szybko chwyciła i razem podążyłyśmy do łazienki

[L] Ale z tatusiem?- zapytała ponownie

[A] Nie wiem czy tatuś będzie miał ochotę ci poczytać- powiedziałam, kiedy wsadziłam ją do wanny i zaczęłam namydlać gąbkę

[H] Jasne, że mam ochotę- usłyszałam za sobą głos, więc szybko się odwróciłam. Tuż za mną stał Harry i szeroko się uśmiechał

[L] Widzisz mamo!- krzyknęła Lisa

[H] Dlaczego myślałaś, że się nie zgodzę?- zapytał i usiadł na brzegu wanny, tuż obok mnie

[A] Nie wiem.. tak jakoś- bąknęłam i zaczęłam myć Lisę. Po 15 minutach mała była już wykąpana, ale teraz został jeden najgorszy punkt… mianowicie trzeba było umyć włoski, a Lisa tego nienawidzi.

[L] Nie- powiedziała, kiedy chciałam wylać trochę płynu na jej główkę, miała już łzy w oczkach

[A] Ale skarbie.. musimy… obiecuję, że oczka nie będą szczypać- powiedziałam, chcąc ją jakoś przekonać, całej sytuacji w ciszy przyglądał się Harry

[L] Będą- powiedziała łamiącym się głosem

[H] A pozwolisz mi umyć sobie włoski?- nagle odezwał się Harry, a ja jaki Lisa spojrzałyśmy na niego zdziwione

[H] Ashley mogę?- wziął ode mnie płyn i wylał trochę na rękę po czym dodał- Teraz Lisa daj główkę do tył, jak najmocniej tylko możesz- powiedział i czekał aż dziewczynka to zrobi, po czym zaczął namydlać jej włoski, co jakiś czas mocząc dodatkowo wodą……

wiem... przepraszam że część nie pojawia się tak szybko jak powinna.. na prawdę robię wszystko żeby pisać. jak tylko mam wolną chwilę to od razu siadam i zaczynam pisać chociaż trochę każdego dnia... 

więc za wszystko was przepraszam i postaram się kolejną część dodać szybciej :) mam już napisaną sporą część więc pojawi się w ciągu tygodnia na pewno :) 

cóż.. czekam na komentarze i dziękuję za te pod poprzednią częścią.. jesteście niesamowici <3 

komentujcie :) czekam 

Mrs.Horan