Przypadkowe spotkanie cz.61

          Tą część dedykuje Kindze Wójcik :D dzięki za pomysł 

Dziewczyny umówiły się na jutro na pogaduszki przed ich wylotem do Irlandii i zostaliśmy sami….

                                                          ****

Amanda od razu poszła do salonu i usiadła na kanapie. Poszedłem za nią

[N] Dlaczego to zrobiłaś??- spytałem jak tylko stanąłem przed nią

[A] Musiałam, niech wie, że jesteś dla mnie najważniejszy i jego zdanie się tu nie liczy

[N] Nie chciałem żebyś jemu to mówiła, teraz wyszło na to, że chcę żebyście byli skłóceni!- podniosłem głos, a Amanda od razu wstała

[A] Nie krzycz!! Nie wyszło tak jak mówisz!! Teraz wie to, że chcę być z tobą, że cię kocham i że jesteś dla mnie najważniejszy!!!- zatkało mnie nie przez to co powiedziała ale jak.

[N] Mogłaś to zrobić w inny sposób- powiedziałem już spokojniej

[A] Niby jaki? Ten był najlepszy i najłagodniejszy, bo gdyby nie było między nami stołu to bym się na niego rzuciła- kiedy to usłyszałem obydwoje zaczęliśmy się śmiać

[N] Dobra już dobra- powiedziałem wciąż się śmieją i wyciągnąłem do niej rękę, którą szybko chwyciła i podeszła bliżej

[A] Mówię serio- powiedziała chcąc na chwilkę zachować powagę, ale jej się nie udało. Przytuliłem ja do siebie i chwilkę staliśmy w bezruchu wciąż się śmiejąc.

---------------------------Perspektywa Amandy-----------------------------------------

Kiedy oderwałam się od Nialla wciąż stałam blisko niego.

[A] Idziemy spać??- spytałam robiąc przy tym słodką minkę. Niall śmiał się dalej

[N] Jasne, leć do sypialni, a ja zaraz przyjdę

[A] No cóż… ok. –powiedziałam i już miałam zrobić krok, kiedy w głowię zaczęło mi wszystko wirować, a w oczach miałam ciemne plamki. W pewnym momencie straciłam równowagę i w ostatniej chwili złapałam się ręki Nialla

[A] O matko- powiedziałam, a chłopak szybko objął mnie w pasie

[N] Amanda, co się dzieje- był wystraszony, wziął mnie na ręce i szybko ruszył w stronę sypialni. Położył mnie na łóżku i usiadł obok

[N] Amanda spójrz na mnie, już dzwonię po pogotowie, słyszysz?- powiedział i chciał wyciągnąć telefon z kieszeni. Złapałam jego rękę nie pozwalając mu tego zrobić

[A] Niall nie trzeba, nic mi nie jest, zaraz będzie dobrze- starałam się mówić normalnie, widziałam, że był wystraszony.

[N] Ale…- chciał coś powiedzieć

[A] Nigdzie nie dzwoń Niall, już jest w porządku, przyniesiesz mi wody?- spytałam, a chłopak pokiwał głową i wyszedł do kuchni. Kiedy przyniósł mi szklankę zauważyłam, że ma zaszklone oczy. Widziałam w nich łzy

[A] Niall, kochanie- wzięłam go za rękę, a z drugiej zabrałam szklankę i odstawiłam na szafkę obok. Spojrzałam mu w oczy i dokończyłam- Już jest dobrze, nic się nie stało po prostu zakręciło mi się w głowię, to przez te emocje, nie martw się.

[N] Wystraszyłem się, myślałem, że stracisz przytomność- powiedział Niall

[A] Jestem, tu i rozmawiamy- powiedziałam i przytuliłam się do niego. Słyszałam jego, wciąż szybkie bicie serca, a jego dłonie lekko drżały. Powoli się uspokajał, a ja postanowiłam się nie odsuwać, dopóki jego serce nie wróci do normalnego bicia. Chłopak obejmował mnie, tak jakby bał się ze zaraz zniknę. Kiedy już wszystko wróciło do normy spojrzałam mu w oczy, a on położył mi dłoń na policzku, po chwili włożył niesforne kosmyki moich włosów za ucho

[N] Napij się wody, poczujesz się lepiej- powiedział i drugi raz podał mi szklankę z napojem. Zrobiłam tak jak mówił, i odstawiłam naczynie z powrotem na miejsce.

[A] Pójdę wziąć prysznic, dobrze?- spytałam go

[N] Jasne, tylko Amy….- zaczął, kiedy już wstałam

[A] Tak?- spytałam łapiąc za klamkę drzwi do łazienki 

[N] Uważaj, na siebie, gdybyś się znowu źle poczuła, krzycz dobrze?

[A] Pewnie- powiedziałam i zniknęłam za brązowym prostokątem. Właściwie to sama nie wiem co się stało, to nie było z emocji, ale musiałam go uspokoić. To było dość dziwne. Weszłam pod prysznic i puściłam cieplutką wodę, która natychmiast rozlała się po moim ciele. Zamknęłam oczy, odprężyłam się i od razu poczułam się lepiej. Otarłam całe ciało i założyłam tą koszulkę co zawsze. Czułam się w niej bardzo komfortowo i zdawałam sobie sprawę z tego, że będę ją musiała w końcu oddać Niallowi, ale jeszcze nie teraz. Wyszłam z pomieszczenia i uśmiechnęłam się do chłopaka, który był już w samych bokserkach

[N] Widzę, że lubisz nosić moje ciuchy- zaśmiał się. Walnęłam go w ramię i weszłam do łóżka. Położyłam się i czekałam, aż Niall wróci z łazienki. Kiedy przyszedł, wdrapał się na łóżko i położył obok. Wtuliłam się w niego, zaciągając się zapachem jego skóry, która pachniała dokładnie tak jak jego szampon. Zasnęłam….

Obudziłam się nagle, mając w brzuchu nieprzyjemne uczucie. Niall jeszcze spał, leżał na brzuchu i obejmował swoją poduszkę. Nagle zerwałam się z łóżka i jak najszybciej pobiegłam do łazienki. Musiałam to zrobić, zaczęłam wymiotować. Co się dzieję?? Wstałam z podłogi i podeszłam do umywalki dokładnie myjąc twarz i zęby. Nadal czułam coś nieprzyjemnego w brzuchu, ale postanowiłam wrócić do łóżka, była 5:45. Położyłam się obok Nialla i przysunęłam się do niego jak najbliżej, po czym położyłam głowę na jego ramieniu. Po 5 minutach zasnęłam…

---------------------------Perspektywa Nialla---------------------------------------------------------------

Obudziłem się o 9:30 było mi trochę ciężko, bo na moich plecach leżała Amanda. Obejmowała mnie, a jej włosy swobodnie spływały na moją twarz. Delikatnie zsunąłem ją z siebie i przykryłem kołdrą. Wstałem i poszedłem do kuchni. Nagle zadzwonił mój telefon. Na wyświetlaczu pojawiło się imię „Zayn”

[N] Halo- powiedziałem odbierając telefon

[Z] Co robisz? –spytał Zayn

[N] Jem- powiedziałem wkładając kawałek kanapki z serem do buzi

[Z] To ruszaj ten swój tyłek, gołąbku i lecimy z chłopakami do kawiarni na kawę i takie tam, idziesz z nami- bardziej stwierdził niż spytał

[N] Aha, za ile?- chodziło mi o godzinę spotkania

[Z] Za chwile, ruszaj się za 10 minut będziemy u ciebie, możesz wziąć Kevina- dodał

[N] Dobra, to na razie- powiedziałem i odłożyłem telefon. Kanapki, które przygotowałem dla Amy ładnie ułożyłem na talerzyku i razem ze szklanką soku, postawiłem na tackę, którą zaniosłem do sypialni i zostawiłem ją na szafce. Dołożyłem karteczkę, na której napisałem „Kochanie, ja poszedłem się spotkać z chłopakami i zabrałem na spacer Kevina, wrócę za jakieś 2 godzinki :* Kocham cię <3 Niall” Ubrałem jakieś ciuchy i zabrałem z półki smycz psa, po czym wyszliśmy przed budynek, żeby tam poczekać na chłopaków.... 

Kochani dziękuję wam za komentarze pod poprzednią częścią :D 

co do pytania zadanego przez Agatę J. na temat kolejnego opowiadania... Nie wiem czy będę pisać kolejne długie opowiadanie po skończeniu tego... to się jeszcze wszystko okaże bo nie wiem czy byście chcieli...

Nie wiem ile będzie jeszcze części może 15 lub 20...

kolejna część będzie jutro :) 

miłego czytania i Komentowania :) (żeby było chociaż 8 komentarzy) 

Kocham was <3

Mrs.Horan