Przypadkowe spotkanie cz.29

Kiedy zjedliśmy wreszcie naszą kolację poszliśmy do mojego pokoju i położyliśmy się na łóżku. Wtuliłam się w chłopaka i wreszcie spokojnie udało mi się usnąć.

                                                                         ****

Wstałam, było ciemno i zimno Nialla nie było w pokoju, usłyszałam krzyki dobiegające z kuchni. Nie mogłam rozpoznać głosów… Dwaj mężczyźni kłócili się, kiedy się wsłuchałam okazało się, że to Niall i Harry… Uchyliłam lekko drzwi, aby lepiej słyszeć o czym rozmawiają

[N] Harry przestań!!!- krzyknął blondyn

[H] Kocham ją rozumiesz!!! Muszę z nią być!!!

[N] Ale ona kocha mnie!! Tego…- Niall urwał w pół zdania, zaciekawiło mnie co się tam dzieje, bo usłyszałam taki nieprzyjemny odgłos, któregoś z chłopaków…  Otworzyłam drzwi szerzej, jednak to co zobaczyłam doprowadziło mnie do szału… Zobaczyłam Harrego z zakrwawionym nożem w ręku, który stał obok bezwładnego i nieruchomego ciała Nialla. Wbiegłam do kuchni i uklękłam przy chłopaku

[A] Coś ty zrobił, zabiłeś go!!!! –krzyknęłam, uklękłam i wzięłam na kolana głowę chłopaka

[N] Amanda, pamiętaj że zawsze będę cię kochać…-Niall wyszeptał ostatnie słowa i zamknął oczy,

[A] Nie!!! Niall nie rób mi tego!!!- krzyczałam i  w rozpaczy przyłożyłam głowę do jego zakrwawionej klatki piersiowej, gdzie zapewne został wbity nóż… chciałam wsłuchać się w jego bicie serca jednak już nic nie usłyszałam, Niall nie żył…..

Obudziłam się w środku nocy cała zlana potem, byłam wystraszona a z moich oczu nadal leciały łzy, od razu podniosłam się do pozycji siedzącej…. Obok siebie poczułam delikatny ruch i słowa

[N] Amanda, coś się stało?- spytał zaspany ale wystraszony Niall, kiedy na niego spojrzałam wtuliłam się w niego i zaczęłam łkać

[N] Kochanie, już dobrze to był tylko zły sen, ciii…- zaczął głaskać mnie po głowie i uspakajać

[A] To było t..takie straszne…- wydukałam między kolejnym napadem płaczu

[N] Opowiedz mi- poprosił i odgarnął mi z twarzy mokre od potu i łez włosy, patrząc mi w oczy

[A] Wstałam, słyszałam krzyki, a kiedy wyszłam z pokoju zobaczyłam ciebie…- znowu zaczęłam płakać

[N] Ciii.. spokojnie, co zobaczyłaś?

[A] Ty… ty leżałeś na podłodze w kałuży krwi…. Podbiegłam do ciebie.... ale nie mogłam już nic zrobić i umarłeś….- powiedziałam spowrotem go przytulając

[N] Hej, hej- powiedział odrywając mnie od siebie i uśmiechając się do mnie dodał- spójrz.. widzisz? Jestem cały i zdrowy nic mi nie jest- kiedy wsłuchałam się w jego głos, trochę się uspokoiłam, przejechałam ręką po jego nagim torsie, gdzie w

koszmarze była rana. Był cały… w końcu to do mnie dotarło..

[N] Widzisz? Nic mi nie jest –powtórzył i jeszcze raz otarł moje łzy

[A] Przepraszam- powiedziałam, nieco poprawiając się w łóżku

[N] Nie masz mnie za co przepraszać, byłaś w szoku, chodź tu do mnie- powiedział i położył się wskazując na swoje ramie, zrobiłam to o co mnie poprosił, kiedy tylko mnie objął, przykrył kołdrą i kiedy usłyszałam jego bicie serca, poczułam się bezpiecznie. Nie wiem jakim cudem udało mi się zasnąć. Kiedy się obudziłam była godzina 11:30 Nialla nie było a na poduszce leżał liścik „ Dostałem ważny telefon,

musiałem iść, a nie chciałem cię budzić. Zasługujesz na wypoczynek. Kevin jest już po spacerze, a śniadanko czeka na ciebie w kuchni. Jak to przeczytasz, zadzwoń. Kocham cię. Niall xoxo” Przewróciłam się na drugi bok i sięgnęłam po telefon. Niall odebrał po 5 sygnale

[N] No hej skarbie, widzę że już się obudziłaś

[A] Hej, no tak i znalazłam liścik, dlatego dzwonie

[N] Inaczej byś nie zadzwoniła?- spytał z udawanym smutkiem

[A] Oj nie łap mnie za słówka, dobrze wiesz, że tak..

[N] Haha, jak się czujesz?- spytał już z powagą

[A] Chyba dobrze… przepraszam za..- nie dał mi dokończyć

[N] Przestań nie przepraszaj mnie… opowiesz mi wszystko, dokładnie jak się spotkamy ok.?

[A] ok. a spotkamy się?

[N] Jasne, że tak po spotkaniu, na którym teraz jestem, przyjadę po ciebie i zabieram cię na cały dzień, a potem jedziemy do mnie na noc, więc spakuj sobie coś na jutro

[A] Aha, fajnie, że nie pytasz mnie nawet o zdanie- powiedziałam śmiejąc się

[N] I tak byś się zgodziła

[A] No fakt, to co do zobaczenia później? Lecę jeść pyszne śniadanko, które przygotował mi mój przystojniak- powiedziałam z uśmiechem na twarzy

[N] Ok. to smacznego i do zobaczenia- powiedział ze śmiechem i rozłączył się.

Od razu wstałam i pobiegłam do kuchni. Nie wiedziałam jak długo potrwa to spotkanie, a ja muszę się przygotować.

Nie wiem co powiedzieć o tej części.... bo nie wiem co o niej sądzić 

kolejna część będzie raczej dopiero w piątek :(

komentujcie

Mrs.Horan