Przypadkowe spotkanie cz.34

[A] Pogódź się z nim, proszę cię- chłopak tylko pokiwał głową i zabrał mi z rąk kieliszek, który wciąż trzymałam, stawiając go na stoliku obok. Przybliżył się do mnie bardzo blisko i wplótł swoje palce w moje włosy, a ja zawiesiłam mu ręce na szyi oddając się jego pocałunkom. Chłopak całował coraz niżej zatrzymując się na co jakiś czas pozostawiając na niej czerwone ślady. Niall zaczął robić malutkie kroki w stronę łóżka.

Tym razem mu się nie opierałam, chciałam tego tak samo jak on. W pewnym momencie zaczęłam rozpinać jego koszulę, ale byłam tak zdenerwowana, że nie wychodziło mi to najlepiej. Chłopak widząc trudności, pomógł mi pozbyć się zbędnej rzeczy z jego ciała.

[N] Nie denerwuj się, spokojnie- wyszeptał. Widziałam, że on też jest lekko zdenerwowany co mi trochę pomogło. Niall sięgnął do zamka mojej sukienki i zwinnie się jej pozbył, zostawiając mnie w samej bieliźnie….. Ta noc była najlepsza w moim życiu. Rano obudziłam się w ramionach  Nialla. Chłopak smacznie spał, a ja myślałam o tym co wydarzyło się wczoraj, nie mogłam w to wszystko uwierzyć, wpatrywałam się w złoty pierścionek na moim palcu i myślałam co będzie dalej… Niall się poruszył i otworzył oczy.

[N] Hej, skarbie. Jak się spało?- spytał

[A] Dobrze, a tobie?

[N] No wiesz, po takiej nocy, było ciężko zasnąć, ale jakoś mi się udało- zaśmiał się, a ja uniosłam się, podpierając na łokciu, spojrzałam na jego zadowoloną minę

[A] Byłam beznadziejna- stwierdziłam

[N] O nie kochanie, byłaś cudowna, jak na twój pierwszy raz byłaś genialna, przyznaj się, że już to kiedyś robiłaś

[A] Nie robiłam, byłeś pierwszy- powiedziałam z uśmiechem, a Niall złożył na moich ustach delikatny pocałunek.

[N] Mam pomysł- okrył nas szczelnie kołdrą i dodał- nie wychodzimy dzisiaj z łóżka i cały dzień leniuchujemy, co ty na to?- już chciałam mu odpowiedzieć, kiedy zadzwonił telefon Nialla. Chłopak niechętnie sięgnął do stolika i odebrał. Okazało się, że wieczorem mają wywiad w jakimś programie.

[A] No to nici z leniuchowania- zaśmiałam się

[N] No tak, ale mamy jeszcze cały poranek- uśmiechnął się i wciągnął mnie  pod kołdrę tak, że byliśmy nią zakryci po sam czubek głowy. Przez cały poranek śmialiśmy się i wygłupialiśmy popijając wczoraj otwartego szampana.

[N] To co będziesz Panią Horan- stwierdził w końcu Niall

[A] Chcę nią być- powiedziałam i pocałowałam go delikatnie.

[A] Dobra dosyć tego, jest 14:30, a ty za 4 godziny masz wywiad- powiedziałam wstając, Niall nie chciał mnie puścić, ale w końcu mi się udało. Wstałam i przez chwilkę szukałam swojej bielizny. Kiedy w końcu udało mi się ją znaleźć, ubrałam ją słysząc mamrotanie Nialla

[N] Już miałem nadzieję, że jej nie znajdzie

[A] Słyszałam- powiedziałam i włożyłam jeszcze wczorajszą koszulę Nialla zapinając ją na jeden guziczek, uśmiechnęłam się przypominając sobie ile te guziki narobiły mi wczoraj problemów i trudu. Usiadłam na brzegu łóżka i stwierdziłam

[A] Jestem głodna

[N] A na co masz ochotę?- spytał

[A] Nie wiem, a ty?

[N] Ja mam ochotę na to, żebyś wróciła tu do mnie natychmiast- wskazał na łóżko przygryzając wargę

[A] Nie ma mowy, ty też już wstajesz- Niall westchnął i wygramolił się z pościeli stając na podłodze. Podziwiałam go przez jakiś czas, a kiedy zdałam sobie z tego sprawę byłam czerwona jak burak. Blondyn to zauważył i uśmiechnął się unosząc brwi

[N] To co? Idziemy coś zjeść??- wstałam i wyszłam za nim idąc w kierunku kuchni. Usiadłam na blacie wysepki i patrzyłam co robi mój NARZECZONY. Jak to dziwnie brzmi, uśmiechnęłam się na tą myśl.

[N] Niestety, kotku skończyły mi się moje ulubione płatki, więc zjemy ostatnią porcję razem ok.?-spytał podchodząc z miseczką.

[A] Pewnie- objęłam nogami jego biodra, a on dawał łyżeczkę płatek raz mi, a raz sobie…

Krótka wiem przepraszam za to i za to że dodałam ją tak późno ale nie mogłam wcześniej....

komentujcie

Mrs.Horan