Przypadkowe spotkanie cz.32

[N] Chodź..-powiedział i zaprowadził mnie pod jakieś drzwi. Z tego co się orientowałam były to drzwi do łazienki. Kiedy Niall je otworzył, nie mogłam uwierzyć w to co zobaczyłam….

W wannie była przygotowana ciepła kąpiel, wokół niej były rozsypane płatki róż i palące się świeczki…

[A] Niall jak ty to…- przerwał mi kładąc głowę na moim ramieniu

[N] Mam swoje sposoby, podoba się?- spytał

[A] Jeszcze pytasz? Jest cudownie dziękuje- powiedziałam i się do niego odwróciłam

[N]To jeszcze nie koniec, jak się już zrelaksujesz to tam wisi przygotowane dla ciebie ubranie - wskazał na  drzwiczki wysokiej szafki. Sukienka(taka) była przepiękna, nie wiedziałam co powiedzieć…. Nie musiałam bo Niall odezwał się pierwszy

[N] To ja ci już nie przeszkadzam i idę miłej kąpieli-odwrócił się i wyszedł. Wcale się nie spieszyłam, weszłam do przyjemnie ciepłej wody, a głowę oparłam o brzeg wanny. W powietrzu unosił się przyjemny zapach róż zmieszany z zapachem męskich perfum. Po jakiejś pół godzinie, kiedy woda zaczęła robić się chłodna, wyszłam z wanny, starannie się wycierając. Rozczesałam włosy zostawiając je  rozpuszczone i ostrożnie zdjęłam sukienkę z wieszaka. Była idealna i doskonale pasowała do mojego chudego ciała. Wsunęłam na nogi przygotowane buty i wyszłam z łazienki. Kiedy tylko przekroczyłam próg drzwi, zauważyłam na podłodze rozsypane płatki

czerwonych róż. Domyśliłam się, że mam iść w kierunku, w którym prowadzą. Niall wiedział, że uwielbiam te kwiaty i ewidentnie to wykorzystywał. Ścieżka prowadziła do jego pokoju. Drzwi były zamknięte. Weszłam do środka.. nigdzie nie widziałam Nialla, ale zobaczyłam łóżko, na którym było z tych samych kwiatów zrobione wielkie serduszko, a obok stał szampan i dwa kieliszki.

[N] I jak się podoba?- spytał Niall za moimi plecami, trochę się wystraszyłam, szybko się odwracając. Blondyn stał oparty o stolik, nakryty dla dwóch osób, który stał na balkonie.

[A] Boże Niall jest cudownie-podeszłam do niego

[N] Pięknie wyglądasz-powiedział z uśmiechem, dopiero teraz zauważyłam, że Niall też był przebrany. Miał na sobie czarne dżinsy i białą koszule, która była lekko odpięta na samej górze.

[N] Chciałem cię jeszcze raz przeprosić, za to wszystko co się ostatnio działo..- tym razem to ja się wtrąciłam

[A] Niall nie masz za co przepraszać, ja już o tym zapomniałam, liczy się to co będzie dalej i co jest teraz- mówiąc to dłonie, położyłam mu na twarzy, tak aby patrzał mi prosto w oczy

[N] Wiem, ale to wszystko moja wina- nie ukrywam, że kiedy o tym mówił w moich oczach pojawiły się łzy.

[A] Nie gadajmy już o tym ok.? Powiedz lepiej, co tam masz dobrego- chciałam zmienić temat i chłopak to zauważył, ale odpowiedział

[N] Dziś kochanie na kolację mamy Lasagne mam nadzieję, że lubisz- podszedł do jednego z krzeseł i odsunął je, żebym usiadła. Kiedy obydwoje zajęliśmy miejsca i zaczęliśmy jeść Niall wspomniał

[N] Jak jechaliśmy rano chciałaś się dowiedzieć, czego dotyczyło to spotkanie na którym byłem, a ja obiecałem, że powiem ci wieczorem- na chwilkę przestałam jeść, kiwając głową aby mówił dalej

[N] Byłem na spotkaniu z managerem, rozmawiał ze mną o nas…-  przerwał- manager postanowił, że możemy się ujawnić Amanda, nie musimy niczego ukrywać- uśmiechnął się i czekał na moją reakcję, a ja nie wiedziała co mam powiedzieć, nie spodziewałam się tego

[A] Aaaale jak to?- spytałam niedowierzająco, na mojej twarzy pojawił się uśmiech

[N] No tak powiedział, że nie ma sensu tego ciągnąć, bo widział w jakim byłem stanie ostatnio i że to źle wpłynęło by na trasę-wyjaśnił

[A] O matko!!! –wstałam i podeszłam do chłopaka mocno się do niego przytulając

[A] Nie masz pojęcia jaka jestem szczęśliwa, że to wszystko się jakoś wyjaśniło- zaczęłam płakać

[N] Kochanie nie płacz- uspokajał mnie Niall, cały czas się uśmiechając- mam coś dla ciebie- dodał i wyciągnął z kieszeni małe czerwone pudełeczko…

NUDY nic się nie dzieje wiem, wiem przepraszam ;(

kolejna część pojawi się nie wiem kiedy i nie wiem czy ma sens dalsze pisanie...

jeśli chcecie mnie o coś pytać pytajcie na asku ----->(klik) 

Mrs.Horan